Dieta cukrzyka pełna błonnika

Cukrzyca jest przewlekłą chorobą, polegającą na zaburzonej przemianie materii, zwłaszcza w zakresie węglowodanów z powodu względnego lub bezwzględnego braku insuliny. Trzustka produkuje w tych przypadkach za mało insuliny, co uniemożliwia prawidłową regulację metabolizmu. W szczególnie niekorzystnym wypadku zupełnego braku hormonu nie jest możliwe właściwe wykorzystanie składników pokarmowych, co prowadzi do utraty masy ciała, utraty płynów, a nawet kwasicy metabolicznej - ACIDOZY. 

W profilaktyce cukrzycy dieta jest bardzo istotnym elementem terapii. Warunkuje ona utrzymanie właściwego poziomu glukozy i  lipidów we krwi oraz optymalne wartości ciśnienia tętniczego. Dobrze dobrana dieta zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań cukrzycy oraz minimalizuje ryzyko chorób naczyniowych. Właściwy model żywienia odgrywa także ważną rolę w profilaktyce i leczeniu przewlekłych powikłań cukrzycy, m.in. mikroangiopatii, retinopatii, nefropatii, neuropatii cukrzycowej i innych.

 

Niezwykle ważne jest takie skomponowanie posiłków, by uwzględniało indywidualne preferencje żywieniowe. Dzięki temu znacznie zwiększa się prawdopodobieństwo, że będzie ona przestrzegana ze szczególną starannością, a odstępstwa od zaleceń będą jedynie pojedynczymi epizodami.

Trzustka (pancreas) jest pojedynczym narządem, o masie 70-100g leżącym w jamie brzusznej w łuku dwunastnicy. Pełni ona kluczową rolę w procesach trawiennych białek, węglowodanów i tłuszczów. Tę czynność trzustki zwaną egzokrynną, gruczoł wywiera produkując soki trawienne (trzustkowe) w ilości 0,6 do 2 litrów na dobę. Sok trzustkowy zawiera dużą ilość enzymów trawiących przede wszystkim białka i tłuszcze. W regulacji poziomu cukru we krwi uczestniczą przede wszystkim tzw. wyspy trzustkowe, czyli skupienia drobnych komórek wewnątrzwydzielniczych (endokrynnych) rozrzucone w całym miąższu gruczołu. Mogą one wyprodukować 2 mg insuliny na dobę. Przeciwstawnie do insuliny działa glukagon również wydzielany przez komórki trzustki, tzw. wyspy Langerhansa (wysepki trzustkowe). Jeśli trzustka jest uszkodzona bądź nie działa prawidłowo, zaburzone jest również trawienie i odżywieni w naszym organizmie. Jakie może to mieć konsekwencje dla naszego zdrowia?

 Czy wiesz, że...

... w trzustce wszystkich osób cierpiących na cukrzycę znaleźć można przywrę Eurytrema pancreaticum, która powszechnie występuje u bydła?

Prawdopodobnie do organizmu człowieka przedostaje się w mięsie i produktach nabiałowych. Z tej też przyczyny, nawet po zlikwidowaniu pasożytów, można łatwo ulec ponownemu zakażeniu. Przywry, które zostały przyciągnięte jak magnes do trzustki - zwabione obecnością w tym narządzie alkoholu metylowego, powodują uszkodzenie wysepek Langerhansa.
To najnowsze, odkrycie naukowe sprawia, iż dziś rodzi się nadzieja dla wszystkich chorych na znaczną poprawę zdrowia, a w wielu przypadkach na zupełne wyleczenie z cukrzycy typu I (tzw. insulinozależnej), jak również typu II. Okazuje się bowiem, iż cukrzyca nie polega jedynie na stałych i wyłącznych niedomogach metabolicznych, ale na zatruciu organizmu
solwentami oraz na inwazji pasożytów, co daje nam efekt poważnej KWASICY METABOLICZNEJ! Zdarza się również, że w trzustce gnieżdżą się lamblie.

Historia Helenki:

http://vitanatural.pl/opinie-klientow-historie-klubowiczow

Droga do poprawy stanu zdrowia może być prostsza niż nam się wydaje - prowadzi przez usuwanie przyczyny choroby, a nie tylko i wyłączne działanie na jej skutek (podawanie leków i insuliny).

Więcej na temat pasożytów>>

 Zalecenia dietetyczne – dieta trzustkowa>>

 

Lekarze rozróżniają kilka rodzajów cukrzycy, ze względu na przyczynę i przebieg choroby:  cukrzycę typu 1, typu 2, cukrzycę ciężarnych i inne. Cukrzyca nie jest chorobą jednolitą. Wyróżnia się kilka postaci choroby, z których najpowszechniejsze to typ 2 i typ 1.

2 główne typy cukrzycy:

• cukrzyca typ I do niedawna zwana młodzieńczą, insulinozależna
  
• typ II, który najczęściej pojawia się w późniejszym wieku, szczególnie u osób otyłych
  
  Cukrzyca typu I to zazwyczaj konsekwencja uszkodzenia trzustki. Spowodowana jest przez pierwotne uszkodzenie komórek beta (to te, które produkują w trzustce insulinę) i bezwzględny niedobór wydzielania insuliny. Zasadniczym mechanizmem uszkodzenia narządu trzustki jest tzw. reakcja autoimmunologiczna (współudział wirusów i grzybów oraz zanieczyszczenie środowiska). W dzieciństwie lub w młodości, występuje od razu zbyt duży poziom cukru we krwi. W tym przypadku leczenie już w punkcie wyjścia rozpoczyna się od podania insuliny.
  
  Przyczyną cukrzycy typu I są węglowodany, czyli dieta ze znaczną przewagą cukrów w stosunku do spożywanych białek. Aby spalić węglowodany, nasz organizm potrzebuje dużo więcej białka, witamin, magnezu i innych mikroelementów. Ponieważ w produktach roślinnych jest ich zbyt mało, organizm zmusza nas do spożywania jeszcze większej ilości węglowodanów (apetyt ciągłe jedzenie oraz na słodkie), a co za tym idzie ilość węglowodanów w naszej diecie znacznie wzrasta. Nietrudno się domyślić, że w tym miejscu zaczyna się błędne koło. Insulina jest w naszym organizmie substancją, która wprowadza cukry do komórek.
  Każda jednostka insuliny może zmetabolizować 6 - 15 g cukru. Co się dzieje, gdy ilość węglowodanów w naszym pożywieniu wzrasta?
  Trzustka zaczyna nadmiernie pracować bez opamiętania i produkować insulinę, aż do stopniowego wyniszczenia prawidłowych funkcji działania tego organu!
  
  W myśl zasady „co za dużo to niezdrowo”, komórki naszego organizmu zaczynają się bronić przed nadmiarem cukrów. Aby uzyskać pożądany efekt wytwarzają przeciwciała, które niszczą komórki beta trzustki, czyli te, które produkują insulinę.  Cukrzyca typu I ( u dzieci i ludzi młodych) rozpoczyna się na długo przed pojawieniem się pierwszych objawów. Na kilka miesięcy przed ich wystąpieniem u wszystkich przyszłych chorych można wykryć przeciwciała przeciwko komórkom beta, w ten oto sposób nasz organizm broni się przed nadmiarem insuliny (i cukru).
  
    Kiedy  występują już objawy cukrzycy, znaczna część komórek beta trzustki została już zniszczona.  Organizm nie niszczy jednak wszystkich komórek produkujących insulinę. Część z nich pozostaje, a np. 10- krotne zmniejszenie ilości spożywanych węglowodanów sprawia, że ilość wytwarzanej insuliny wystarcza do ich metabolizowania. Prosty z tego wniosek, że drastyczne ograniczenie spożywanych przez pacjenta węglowodanów może doprowadzić do stanu, w którym poziom glukozy  we krwi będzie prawidłowy bez stosowania insuliny w postaci wstrzyknięć, a co za tym idzie nie wystąpią groźne dla życia powikłania cukrzycy. W Polsce jest przeszło 100 000 chorych na tę odmianę cukrzycy. Chorują na nią przeważnie ludzie młodzi, a ponieważ skraca ona życie o ok. 30 % nie zdążą się oni zestarzeć - umierają dość wcześnie z powodu powikłań choroby. Do wystąpienia cukrzycy typu I  istnieją też predyspozycje genetyczne. Początkowe objawy cukrzycy typu I to ogromne pragnienie i głód, niewytłumaczalne chudnięcie, częste oddawanie dużych ilości moczu, zaburzenia widzenia, zmęczenie, przewlekłe infekcje. W niektórych przypadkach początkowi choroby towarzyszą drgawki, dezorientacja, niewyraźna mowa, "owocowy" oddech i utrata przytomności. Cukrzyca typu I uważana jest za chorobę immunologiczną.
  
  Cukrzycę typu II najczęściej stwierdza się u osób otyłych. Może być wrodzona lub nabyta. Może być wynikiem coraz mniejszego wydzielania przez trzustkę insuliny, jak też zmniejszającej się wrażliwości tkanek na nią. W cukrzycy typu II występują zazwyczaj zaburzenia receptorowe w komórkach docelowych dla insuliny. Oznacza to, że nawet prawidłowe ilości insuliny nie są w stanie wykonać swojego zadania w gospodarowaniu poziomem cukru.
  Choroba charakteryzuje się nadmiernym pragnieniem i obfitym oddawaniem moczu, powoli narasta poziom cukru we krwi i pojawia się w moczu. Chory czuje się osłabiony i senny. Choroba ta często zaczyna się u osób w sile wieku lub u ludzi starszych. Do niedawna nazywano ją "cukrzycą dorosłych", ponieważ sądzono, że nie występuje u dzieci. Jednakże w ostatnich latach zaobserwowano alarmująco dużą liczbę dzieci i młodzieży z nadwagą i otyłych, u których stwierdzono chorobę. Ten dramatyczny wzrost liczby młodych pacjentów chorych na cukrzyce typu II spowodował, że cukrzycę I przestano nazywać "młodzieńczą". Leczenie klasyczne możliwe jest za pomocą różnych leków doustnych lub w ostateczności insuliny, lecz nie likwiduje ono faktycznych przyczyn choroby.
  
  Hiperglikemia - zbyt wysoki poziom cukru we krwi. 

 Do objawów hiperglikemii należą: nadmierne pragnienie, wysychanie w ustach, częstomocz, chudnięcie, nadmierna senność.

Najczęściej powodem jest niezdiagnozowana lub źle kontrolowana cukrzyca. U ludzi z cukrzycą taka sytuacja może wynikać z niewystarczającej ilości insuliny, insulinooporności, przejadania się, zbyt małej aktywności fizycznej, choroby, infekcji, urazu lub zabiegu operacyjnego. Rzadziej wynika z infekcji choroby endokrynologicznej (akromegalia, Zespół Cushinga).

W układzie krążenia prowadzi do bezpośredniego uszkodzenia ściany naczyń, z upośledzeniem wiązania się hemoglobiny z tlenem i pogorszenia przepływu krwi. Zwiększa się przy tym ryzyko zatorowo-zakrzepowe. Im dłużej trwa cukrzyca i utrzymuje się zła kontrola glikemii, tym większe jest też ryzyko późnych powikłań rozwijających się zwłaszcza w układzie krążenia.

Przewlekła hiperglikemia wiąże się z uszkodzeniem, zaburzeniem czynności i niewydolnością różnych narządów, szczególnie oczu, nerek, nerwów, serca i naczyń krwionośnych.

Podstawową formą terapii w obu typach cukrzycy jest DIETA + SUPLEMENTACJA!

 

Pomocne są:

 CUKRZYCA typ I>>

 CUKRZYCA typ II>>

 

 Cukrzyca - sprawdź, czy jesteś zagrożony rozwojem cukrzycy!>>

 

Dieta cukrzyka pełna błonnika

Właściwe odżywianie jest jednym z podstawowych czynników mających wpływ na wyniki leczenia cukrzycy. Celem diety jest ustalenie właściwego, optymalnego żywienia, które pozwoliłoby przystosować ilość dostarczanych węglowodanów do stopnia ich zmniejszonej tolerancji, uwarunkowanej różnymi typami braku insuliny.

Cukier jest niezbędny do życia, ale nie ten z cukiernicy!

Nie można żyć bez jedzenia cukru, bo jest to niewykonalne, dlatego gdyż jest w większości pokarmów. W cukrzycy zaburzona jest przemiana materii, głównie węglowodanowa. Kiedy lekarz rozpozna cukrzycę, należy ograniczyć spożycie cukrów czyli węglowodanów.

  Cukier:
- to jednocukry - glukoza i fruktoza występujące w miodzie i owocach;
- dwucukier sacharoza - to ten cukier z cukiernicy, który jest „niezbędny do komfortowego życia szczególnie tym, którzy go produkują i sprzedają;
- wielocukry – mąka, czyli nasze ulubione ciasta, ciasteczka i pieczywa, ziemniaki, banany, kluski, pierogi, makarony, naleśniki, knedelki, bliny i inne.…

  Węglowodany są największym pod względem ilościowym składnikiem naszego pożywienia. Powinny pokryć 55-60% ogólnego zapotrzebowania energetycznego. Wiele zależy od postaci i struktury pochodzenia węglowodanów. Węglowodany do organizmu powinno dostarczać się regularnie i stopniowo przez cały dzień, aby organizm mógł je dobrze wykorzystać. W przewodzie pokarmowym ulegają strawieniu i rozkładowi na cukry proste - głównie glukozę. Mechanizm, który reguluje naszą przemianę materii, czyli tzw.: sprzężenie zwrotne. Co to jest ?

Należy pamiętać, iż stała nadmierna podaż węglowodanów powoduje ciągłą stymulację komórek Beta trzustki do produkcji i wydzielania insuliny. Na wzrost poziomu cukru trzustka, jak na rozkaz, wydziela insulinę. Insulina jest hormonem, który pozwala na wnikanie glukozy do komórek. Cukier prosty, jakim jest glukoza, dość szybko jest przetransportowany do komórek, w ciągu ok. godziny insulina rozdysponowuje go w organizmie. Ale ten proces spożywania nadmiernej ilości węglowodanów, działa również w drugą stronę.  Niestety, insulina jest hormonem działającym przez kilka godzin i bardzo nie lubi być "bez pracy". Stały, podwyższony poziom insuliny wywołuje wahania poziomu glukozy we krwi i uczucie głodu węglowodanowego...  i znów nasz organizm czuje głód.

Wtedy otwieramy lodówkę i zjadamy, co wpadnie nam w ręce.

 

Te wszystkie reakcje stanowią sygnał dla nadnerczy do wydzielania adrenaliny. Nadnercza, w których produkowana jest adrenalina, dostają informację:
wahania poziomu glukozy  =  stres  =  zagrożenie  = dostarczyć hormon ucieczki.
Tworzy się błędne koło prowadzące do stresu, depresji i nerwicy wegetatywnej (neurastenia).
Należy zatem ograniczyć spożywanie węglowodanów do minimum potrzebnego do zabezpieczenia rezerwy wątrobowej glikogenu i dotlenienia mózgu. W takiej sytuacji nie dojdzie do nieuzasadnionych wahań poziomu glukozy we krwi oraz dodatkowych wyrzutów insuliny i adrenaliny do krwioobiegu. Błędne koło wtedy nam nie grozi.

Jednak 10- krotne zmniejszenie ilości spożywanych węglowodanów sprawia, że ilość wytwarzanej insuliny wystarcza do ich metabolizowania. Prosty z tego wniosek, że drastyczne ograniczenie spożywanych przez pacjenta węglowodanów może doprowadzić do stanu, w którym poziom glukozy we krwi będzie prawidłowy bez  stosowania insuliny w postaci wstrzyknięć, a co za tym idzie nie wystąpią groźne dla życia powikłania cukrzycy.

  Glukoza przenika przez ściany jelita grubego i wraz z krwią dostaje się do różnych narządów, gdzie ulega przemianie i staje się źródłem energii. Przy braku odpowiedniej ilości ruchu - przy małym zapotrzebowaniu organizmu na energię, glukoza magazynowana jest w postaci glikogenu w mięśniach i wątrobie. Przy nadmiarze glikogenu zostaje on przekształcony w tłuszcz powodując otłuszczenie wątroby, a dalej gromadzenie się nadmiaru
tkanki tłuszczowej w organizmie.

Proces przemiany glukozy kontroluje insulina - hormon wytwarzany przez trzustkę. Węglowodany jako istotny materiał energetyczny mogą tylko za pośrednictwem insuliny wniknąć do wnętrza komórki. Ma to zasadnicze znaczenie w przemianie materii. Glukoza już w ciągu ok. godziny jest przetransportowana do komórek za pomocą insulina, która rozdysponowuje ten cukier prosty w organizmie. Jednak np. niedobory insuliny wywołują coraz większy wzrost poziomu cukru we krwi i następnie ciężkie zaburzenia metabolizmu komórki. Całkowity brak wydzielania insuliny powoduje cukrzycę u dzieci i ludzi młodych – cukrzyca typ I.

Skutkiem zarówno zupełnego braku insuliny, jak jej niedostatecznego działania jest przecukrzenie krwi, prowadzące do cukromoczu. 

  Białko powinno pokrywać 10-15% -  wyjątkowo do 20% zapotrzebowania energetycznego. Większa ilość jest potrzebna dzieciom podczas okresu wzrostu, kobietom w ciąży i karmiącym. Białka stanowią ważny budulec, dlatego wybierać musimy w połowie białka zwierzęce, a w połowie roślinne. Najcenniejsze białko zwierzęce znaleźć można w chudym mięsie, twarogu, jajach, kwaśnym mleku, maślance. Ponieważ nasz organizm za 100 g białka może wytworzyć 56 g cukru, ważnym jest, aby również ograniczyć ilość spożywanych białek. Aby móc to zrobić bez szkody dla organizmu, trzeba jeść białka o najwyższej jakości (żółtka jajek, podroby).Cenne białko roślinne znajduje się w soi, roślinach strączkowych, ciemnym chlebie razowym.

W początkowym okresie kuracji dietą, zazwyczaj między 6 a 10 dniem stosowania diety może dojść do zakwaszenia organizmu, czyli ketozy. W takiej sytuacji zwiększenie spożycia dobowego węglowodanów o 10,  20 gramów likwiduje ten problem. Warto wprowadzić więcej błonnika.

 Jadłospis dla osób z cukrzycą - przepisy>>

W żywieniu chorych na cukrzycę w okresie początkowym warto spożywać produkty, które zapobiegają kwasicy, takie jak żółtka jajek, masło, śmietana, tłuste mleko (mleko spożywać mogą tylko osoby z grupą krwi B), a z węglowodanów niesłodkie warzywa.
Na ten czas należy znacznie ograniczyć lub wyeliminować z diety: białka jajek, chude mięso, ryby, drób oraz orzechy. Po ustąpieniu ciał ketonowych w moczu można spożywać wszystkie produkty dozwolone w żywieniu dla cukrzyków.

Osobom chorym na cukrzycę nie zaleca się spożywania w godzinach wieczornych większych ilości białek. W nocy organizm nie jest w stanie ich zużyć w procesach odnowy swoich tkanek, wobec tego pozbywa się ich zamieniając na cukry. Ponieważ trzustka nie wydziela dostatecznej ilości insuliny, pacjent rano ma wysoki poziom glukozy we krwi. U tych pacjentów zaleca się  kolację złożoną głównie z węglowodanów i tłuszczów (jest to ogólne zalecenie diety rozdzielnej).

Tłuszcze zawierają najwięcej energii. Mogą pokrywać tylko do 30% dziennego zapotrzebowania energetycznego. Im mniej ich spożywamy -  tym lepiej gdyż przyczyniają się do otyłości.
 
  Bez błonnika nie ma zdrowia - nopal

"Pod lupę" wzięto ludność pochodzenia meksykańskiego zamieszkującą terytorium USA i stwierdzono, że było wśród niej znacznie więcej diabetyków w porównaniu z danymi dotyczącymi mieszkańców Meksyku. Dało to naukowcom podstawę do stwierdzenia, że Meksykan zamieszkujących Meksyk chroni przed zachorowaniem na cukrzycę pewien czynnik, znamienny tylko dla tego kraju. Odpowiedź okazała się prostsza, niż sądzono i brzmiała... NOPAL.
Kaktus opuncji - nopal jako doskonałej jakości błonnik żywieniowy, zwiększa wrażliwość komórek na wyprodukowaną insulinę i przyspiesza w ten sposób ruch glukozy na drodze: układ krwionośny - komórki. Gdyby te hipotezy potwierdziły się, kto wie, może Nopal stałby się nowym skutecznym antidotum na cukrzycę?

Czekając na wyniki badań, wypróbujmy właściwości nopalu.
Nie musimy po niego jechać aż do Meksyku. W formie łatwej do spożycia – w postaci tabletek, które można również rozpuszczać w letniej wodzie, celem lepszego wchłaniania - jest on dostępny w preparacie Nopalin. Ten wszechstronny preparat, zawierający wysuszoną w procesie dehydratyzacji łodygę Opuntii streptacantha, wykazuje nie tylko zdolności obniżania poziomu glukozy we krwi.

   Przyprawy

Takie przyprawy jak cynamon, czosnek, goździki, kurkuma i liście laurowe obniżają poziom cholesterolu i cukru we krwi. Najsilniej działa cynamon. Nawet szczypta tej przyprawy dodana do deseru ma korzystne działanie, a przy okazji każda z przypraw zapobiega namnażaniu się w jelicie i organizmie pasożytów i wspomaga walkę z nimi. Kukruma dodatkowo działa przeciwzapalnie i jest korzystna w astmie oraz podczas alergii. Natomiast w goździkach znajduje się eugenol - substancja bioaktywna goździkowca. To najważniejszy aktywny składnik w goździkach. Eugenol to silny antyoksydant
niszczący pasożyty jelitowe, bakterie i grzyby.

  Czy chorując na cukrzycę można jeść owoce i warzywa?

Tak, gdyż są one bogatym źródłem witamin i soli mineralnych. W tym dniu nie należy już natomiast spożywać innych węglowodanów, czyli cukrów w innej postaci.  Ciekawostką jest fakt, iż największe skoki cukru występują nie po lodach czy cukierkach, ale po gotowanej marchwi, ziemniakach i płatkach kukurydzianych! Zatem inne znaczenie dla organizmu mają produkty surowe, a zupełnie inne te same produkty, ale ugotowane czyli pozbawione enzymów trawiennych, naturalnych form białek -  chelatów i ze zniszczonymi strukturami błonnika.

Doskonałe dla cukrzyków są świeże warzywa, w tym brokuły jako doskonałe źródło chromu, zielone pory, cebula, która może działać na przemianę glukozy lub wybiórczo na uwalnianie insuliny,  ziemniaki ze skórką (gotowane  ziemniaki bez skórki zbyt szybko podnoszą poziom cukru we krwi), szparagi, cykoria, sok z surowej marchwi, świeże ogórki, kiszona kapusta, herbatka z liści i pędów bzu czarnego oraz czosnek. Doskonałym środkiem przeciwcukrzycowym są również świeże liście borówki czernicy, zbierane jeszcze przed dojrzewaniem owoców. W liściach borówki znajduje się substancja zwana "roślinną insuliną".  Stosując natomiast jagody borówki można zapobiegać chorobom oczu i retinopatii cukrzycowej. Badania dowiodły, iż znacząca poprawę widzenia i mikrokrążenia u osób cierpiących na choroby oczu podczas cukrzycy. Choroba ta wywołuje zmiany na dnie oka, co znacznie upośledza dopływ krwi do oka. Znakomite działanie regulowania poziomu cukru we krwi wykazują jagody acai.

Acai - właściwości odżywcze i prozdrowotne, działanie>>

Spacer, ćwiczenia fizyczne to "spalanie cukru". Trzeba też korzystać z ruchu, bo wysiłek fizyczny odbywa się m.in. dzięki
cukrom, dzięki ich spalaniu często w ogniu tłuszczy.

Konsekwencją właściwej diety jest utrzymanie odpowiedniego ciężaru ciała, zapewnienie choremu dobrego samopoczucia i zdolności do pracy. Można więc użyć stwierdzenia, że dieta jest podstawowym środkiem leczniczym - zarówno dla chorego leczącego się tylko dietą, jak i dla osób przyjmującej środki farmakologiczne. Wg. Zaleceń lek. Med. Janusza Kołodziejczyka, osoba chora na cukrzycę powinna wyeliminować nie tylko cukier z cukiernicy, ciasta, ciasteczka i słodycze, lecz także bardzo znacznie ograniczyć produkty mączne. Trzeba przestawić się na dietę zgodną z grupą krwi np. mąkę razową np. żytnią dla osób z grupą krwi 0.

  Czemu lekarze ostrzegają tylko przed jedzeniem cukru z cukiernicy?

„A można pomóc przecież samemu sobie, dokonując radykalnych zmian w diecie. Tyle tylko, że udając się do gabinetu diabetologa, czyli lekarza specjalizującego się w leczeniu tej jednej choroby, możemy nie doczekać się pytania o to, co jemy i porady korygującej naszą dietę. Jedyna bowiem troska naszego specjalisty od jednej choroby może okazać się, czy bierzemy leki, głównie te przepisane przez niego, do których stosowania ,,przekonała'' go ostatnio jakaś firma.
Proszę wybaczyć gorzkie żarty ze specjalizacji diabetologa. Chodzi jednak o to, że lecząc tylko jedną chorobę, moi szanowni koledzy mogliby bardziej edukować dietetycznie swoich pacjentów, zamiast promować wyroby przemysłu farmakologicznego. Niestety po pierwsze lekarze często nie mają pojęcia o dietetyce (takiego przedmiotu nadal brakuje w programach akademii medycznych). Po wtóre cukrzyca typ 2 dotyka ludzi dorosłych, których edukować w tak ryzykownej materii, jak ich ulubione jedzenie, jest wręcz zawodowym samobójstwem.” lek. med. Janusz Kołodziejczyk,O cukrzycy - i nie tylko.
Tymczasem często lekarze pomijając fazę wstępną, czyli nie zalecając regulacji cukru poprzez stosowanie odpowiedniej diety i naturalnej suplementacji, rozpoczynają kuracje od leków farmakologicznych.

 

Cukrzyca a grupa krwi

Między grupami krwi istnieją znaczne różnice w zakresie czynnika ryzyka cukrzycy, a także dróg, którymi rozwija się choroba.

Grupa krwi A i AB

Ze statystycznego punktu widzenia grupa krwi A i AB są na oba typy cukrzycy bardziej narażone niż pozostałe grupy, Ta podatność jest szczególnie wysoka wśród mężczyzn. Związki te zostały potwierdzone w trakcie licznych badań, podczas których obserwowano tysiące ludzi. 

Grupa krwi 0 i B

Główną przyczyną, która prowadzi do cukrzycy u osób o grupie krwi 0 i B jest nietolerancja węglowodanów. Pod tym względem są dokładnie odwrotnością grup A i AB. Ponieważ nie są w stanie strawić dużej ilości węglowodanów (zwłaszcza zbóż i nasion strączkowych), pokarmy te zostają przetworzone na tkankę tłuszczową.

 Dieta cukrzycowa zasady i zalecenia szczegółowe

kalorie, ilość posiłków, składniki pokarmowe, wymienniki węglowodanowe

• na stężenie glukozy we krwi wpływa nie tylko ilość węglowodanów, ale również ich rodzaj. Dlatego konieczne jest monitorowanie ilości i jakości węglowodanów w diecie, wskazane jest obliczanie wskaźnika glikemicznego lub obciążenia glikemicznego.
• aktualnie nie zaleca się stosowania diet ubogo węglowodanowych (poniżej 130 g na dobę)
• wszystkim osobom z nadwagą (BMI powyżej 25) zaleca się ograniczenie spożycia kalorii celem zmniejszenia masy ciała
• podstawową metodą zmniejszania masy ciała w cukrzycy są zmiany stylu życia polegające na obniżeniu podaży kalorii i zwiększeniu wysiłku fizycznego w taki sposób, aby tygodniowa utrata masy ciała wynosiła około 1 kg, z tym że osoby stosujące dietę ubogokaloryczną powinny dostarczać organizmowi co najmniej 1000-1200 kilokalorii w przypadku kobiet i 1200-1600 kcal w przypadku mężczyzn.

"Zdrowa dieta cukrzycowa" powinna zapewnić:

• prawidłowy dowóz ilościowy i jakościowy wszystkich składników pokarmowych (białek, tłuszczy, węglowodanów)
• prawidłową masę ciała
• zmniejszenie lub stabilizację stężenia glukozy we krwi
• utrzymanie sprawności fizycznej
• ułatwienie leczenia farmakologicznego
• zapobieżenie powikłaniom, np. niedocukrzeniu.

Ilość kalorii spożywanych przez chorego wiąże się z:

a) pojęciem wagi rzeczywistej, czyli takiej jaką obecnie mamy oraz wagi należnej,

 

b) stanu aktywności chorego

c) rodzaju wykonywanej pracy.

ILOŚĆ SPOŻYWANYCH POSIŁKÓW

Każdy człowiek, bez względu na chorobę, powinien spożywać posiłki regularnie, tj. o podobnych porach dnia i nie mniej niż 3 razy dziennie. Czas między włożeniem pokarmu do ust, a jego całkowitym przyswojeniu przez organizm trwa minimum 4 godziny i tak 4x3 =12 co oznacza, że większość ludzi jest aktywna przez ok. 12 godzin dziennie i może zużytkować dostarczoną energię.

SKŁADNIKI POKARMOWE

Węglowodany powinny zapewnić 50-60% dziennego zapotrzebowania energetycznego w postaci: cukrów złożonych i bogatych w błonnik pokarmowy, pochodzących głównie z produktów zbożowych, warzyw, owoców spożywanych na surowo lub po obróbce termicznej bądź mechanicznej, ale bez dodatków cukrów prostych.

Podział węglowodanów ze względu na szybkość wchła­niania (wg Tatonia J., 1999)

Szybko wchłaniające się - „cukry biegnące". Wchłaniają się szybko z przewodu pokarmowego i powodują szybkie zwiększenie poziomu glukozy we krwi. Osoby z cukrzycą powinny unikać tych cukrów.

Cukier, słodycze, czekolada, czekoladki, konfitury, ciasta, lody, napoje, soki owocowe, miód, dżem, słodkie owoce, cola, syropy.

Umiarkowanie wchłaniające się - „cukry maszerujące". Wchłaniają się z przewodu pokarmowego niezbyt szybko. Po ich spożyciu glukoza we krwi wzrasta równomiernie. Są wskazane dla osób z cukrzycą.

Produkty zbożowe, chleb, ryż, jarzyny suszone, kasze, płatki, mleko, jogurty, ziemniaki, owoce.

Wolno wchłaniające się - „cukry czołgające się". Są bezpieczne i wskazane dla osób z cukrzycą. Wchłaniają się najwolniej z przewodu pokarmowego. Po ich spożyciu glukoza we krwi wzrasta równomiernie.

Warzywa (wszystkie ich części), chleb razowy, chleb gruboziarnisty, niełuskany ryż i grube kasze.

 1g węglowodanów to ok. 4 kcal

 

Indeks glikemiczny węglowodanów

Pokarmy zawierające węglowodany można uszeregować także ze względu na posiadany indeks glikemiczny, tj. na ich zdolność do wpływania na poziom glukozy we krwi. Pokarmy o niskim indeksie glikemicznym (np. nasiona roślin strączkowych, kasza, grubo zmielone ziarna zbóż) zawierają wolniej trawione i wchłaniane węglowodany, posiłek złożony z takich pokarmów nie podnosi szybko poziomu glukozy we krwi i nie stymuluje wydzielania insuliny. Dieta oparta na pokarmach o niskich indeksach glikemicznych obniża ryzyko powstania insulinoniezależnej cukrzycy, obniża poziom trójglicerydów osocza u ludzi z hipertrójglicerydozą. Dodatkowo pokarmy te zawierają duże ilości węglowodanów nietrawionych w przewodzie pokarmowym, a podlegających fermentacji w jelicie grubym (włókna pokarmowe).

Indeks glikemiczny dotyczy tylko węglowodanów, ponieważ tłuszcze i białka nie powodują wysokiego wzrostu poziomu glukozy. Im wyższa wartość IG danego produktu, tym wyższy poziom cukru we krwi, po spożyciu tego produktu. Produkty o wysokim indeksie powodują zarówno wysoki poziom cukru we krwi, jak i utrzymanie się podwyższonego poziomu cukru przez dłuższy czas. Powolne przyswajanie i stopniowy wzrost oraz spadek poziomu cukru we krwi po spożyciu produktów o niskim indeksie glikemicznym, ułatwia kontrolę poziomu cukru we krwi u osób chorych na cukrzycę. Jest to również zalecane dla osób zdrowych, ponieważ powoduje mniejsze wydzielanie hormonu insuliny i pozwala ograniczyć napady głodu.
Najkorzystniejsze do spożycia są produkty, których IG nie przekracza 60.

Indeks glikemiczny produktów żywnościowych jest dużo niższy, gdy spożywany jest w naturalnej postaci, czyli niegotowanych i nieprzetworzonych.

Tłuszcze to około 25-30 % dziennego zapotrzebowania energetycznego, w tym przewaga tłuszczów roślinnych (oleje, ryby) ze względu na występujące w nich nienasycone kwasy tłuszczowe, natomiast tylko 10% ogólnego udziału tłuszczy mogą stanowić tłuszcze zwierzęce (masło, śmietana, wędliny, sery, jaja, mięso szczególnie wieprzowina) z zawartymi w nich nasyconymi kwasami tłuszczowymi.

1g tłuszczu to ok. 9 kcal

Białko to 0,7-1 g na kg masy ciała, czyli nie więcej niż 15 % dziennego zapotrzebowania energetycznego. Jego źródłem winny być mleko, sery, wędliny, mięso, ale o niskiej zawartości tłuszczu, czyli drobiowe, wołowe, pochodzące z ryb, królika, konia lub odpowiednio przygotowane.

1g białka to ok. 4 kcal

Techniki przyrządzania posiłków najlepsze dla chorych na cukrzycę:

1. Gotowanie w wodzie lub na parze bez dodatku tłuszczu
2. Duszenie we własnym sosie bez osmażania, np. przy użyciu specjalnych naczyń
3. Pieczenie bez tłuszczu, tj. w folii aluminiowej, pergaminie, na ruszcie, na rożnie, w kuchence mikrofalowej
4. Podprawianie potraw mlekiem słodkim, kwaśnym, jogurtem naturalnym, zamiast śmietany
5. Nie rozgotowywanie warzyw lub spożywanie ich w postaci surówek, sałatek, ale bez dodatku śmietany, majonezu, ale z dodatkiem oliwy z oliwek, olei roślinnych (np. słonecznikowy) na bazie kwasu cytrynowego, ziół, wody
6. Nie doprawianie zbyt dużą ilością soli kuchennej, której dzienne spożycie nie powinno przekroczyć 3-5 g, tj. około 1 łyżeczki
7. Wzbogacanie potraw zasmażkami i panierkami także nie jest korzystne. Warzywa w diecie cukrzycowej

Warzywa, obok produktów zbożowych, to główne źródło węglowodanów w diecie, ale ze względu na zawartość w nich błonnika pokarmowego i pektyn są one bardzo pożądane, gdyż:

1. zwiększają uczucie sytości, ponieważ nie są w całości trawione w przewodzie pokarmowym;
2. zwiększają masę pokarmową w żołądku, pochłaniając przy tym dużo produktów niekorzystnych, np. nadmiar cholesterolu, cukru;
3. zapobiegają zaparciom.

 Warzywa w diecie cukrzycowej

Warzywa obok produktów zbożowych to główne źródło węglowodanów w diecie, ale ze względu na zawartość w nich błonnika pokarmowego i pektyn są one bardzo pożądane, gdyż:

1. zwiększają uczucie sytości ponieważ nie są w całości trawione w przewodzie pokarmowym
2. zwiększają masę pokarmową w żołądku, pochłaniając przy tym dużo produktów niekorzystnych, np. cholesterol, nadmiar cukru
3. drażnią jelita przez zwiększoną masę kałową i w ten sposób zapobiegają zaparciom.

Podział warzyw dla chorych na cukrzycę

Dla chorych na cukrzycę warzywa podzielono na dwie istotne grupy:

I grupa
Warzywa o małej ilości węglowodanów, które możemy spożywać bez większych ograniczeń, gdyż nie podnoszą bardzo poziomu cukru poposiłkowego.

II grupa
Warzywa, których spożycie nie jest obojętne dla glikemii poposiłkowej i należy je wliczać do wymienników węglowodanowych zawartych w posiłku.

Owoce wskazane w diecie to:

• grejpfrut
• jabłko
• kiwi
• acai

Owoce najmniej polecane w diecie to:

• banan
• gruszka
• śliwki
• winogrona

Warzywa, które znacznie podnoszą poziom glukozy:

• ziemniaki
• grochy
• fasole
• kukurydza

Warzywa, które można jeść bez większych ograniczeń:

• pomidory
• ogórki świeże i kiszone
• kapusty surowe i kiszone
• cykoria
• kalarepa
• rzodkiewka
• papryka
• sałata
• grzyby
• cukinia

Przykład:

ogórek 100 g - 11 kcal - 2 g węglowodanów
ziemniaki 100 g - 60 kcal - 13,4 g węglowodanów
pomidor 100 g - 28 kcal - 4,9 g węglowodanów

 

Substancje słodzące - produkty dla diabetyków

 

 

 Rak żywi się cukrem! Czym bezpiecznie słodzić, tutaj m.in. o stewii>>

Substancje słodzące i słodziki>>

 Osoby chore na cukrzycę powinny wykluczyć!, a przynajmniej znacznie ograniczyć, ilość cukru w diecie. Jednak niektóre osoby bar­dzo lubią słodki smak i nie chcą z niego zrezygnować. Dlatego też dopuszczalne jest używanie sztucznych środków słodzących. W tym celu można wykorzystać słodziki zawierające aspartam, którego jednak nie można wykorzystywać do pieczenia ciast, ponieważ rozkłada się w temperaturze 200°C.

Osoby chore na cukrzycę mogą pić napoje typu „light". Natomiast słodycze słodzone słodzikami mogą mieć znaczną zawartość tłuszczu, a tym samym być bardzo kaloryczne, wiec lepiej ich unikać.

Przykłady słodyczy i ich kaloryczność:

• Wafelki z nadzieniem - 100 g - 466 kcal - 31 g węglowodanów
• Wafelki z nadzieniem bez cukru - 100 g - 456 kcal - 30 g węglowodanów
• Czekolada mleczna -- 100 g - 540 kcal - 53.7 g węglowodanów
• Czekolada mleczna "Light" - 100 g - 468 kcal - 30 g węglowodanów
• Landrynki z cukrem - 1 sztuka - 18 kcal
• Karmelki bez cukru - 1szt. - 4 kcal
• Galaretka owocowa około - 70 kcal
• Galaretka owocowa bez cukru około - 30 kcal

Alkohol

Chorym na cukrzycę zaleca się zaniechać spożycia alkoholu. Wynika to z działania alkoholu na organizm i zmian, jakie zachodzą po spożyciu alkoholu. Musimy pamiętać o dwóch drogach jego działania:

- zmieniając przemianę cukru może doprowadzić do niedocukrzenia,

- zawiera wysoki poziom kalorii, nie jest więc obojętnym składnikiem diety, zwłaszcza w bilansie po posiłkowym.

Ponadto ograniczenia spożycia alkoholu wynikają z jego działania na ciśnienie tętnicze oraz zawartość triglicerydów we krwi chorego.

Takie spożycie alkoholu na dobę nie musi prowadzić do pogorszenia wyrównania cukrzycy, jednakże celem zmniejszenia ryzyka hipoglikemii, alkohol powinien być spożywany z posiłkami.

 

HIPOGLIKEMIA, czyli niedocukrzenie OSTRE powikłanie cukrzycy

• Obniżenie poziomu glikemii we 60 mg% (3,5 mmol/l)
• Wystąpienie klinicznych objawów hipoglikemii
• Ustąpienie po przyjęciu cukru, glukozy lub płynu/ pokarmu/ z dużą zawartością cukru

 

Objawy ostrzegawcze hipoglikemii, czyli to na co trzeba szczególnie uważać:

• uczucie głodu
• ból głowy
• pocenie się na całym ciele
• niepokój
• drżenie - dreszcze
• przyśpieszona akcja serca - kołatanie serca

 HIPOGLIKEMIA "ciężka"

1. Najczęstsze i najpoważniejsze ostre powikłanie cukrzycy
2. Stanowi stan bezpośredniego zagrożenia życia
3.  Ciężkość hipoglikemii zależy nie tylko od stężenia cukru we krwi, ale również od tempa narastania zmian.

Neuroglikopenia łagodna i zaawansowana czyli ciężki przebieg niedocukrzenia

1. podwójne widzenie
2. trudności w koncentracji
3. niewyraźna mowa

 Wymienniki węglowodanowe - obliczanie

Wymiennik węglowodanowy (Jednostka chlebowa) - to termin używany w diabetologii, określający produkt, który zawiera taką samą ilość węglowodanów i powoduje podobny wzrost glikemii jak produkt porównywany.

1 wymiennik węglowodanowy oznacza 10 - 12 gramów węglowodanów przyswajalnych (odpowiada to 50 - 70 kcal czyli 210 - 294 kJ), zawartych w określonej ilości pożywienia. 1 wymiennik węglowodanowy zawarty jest w kromce razowego chleba o masie 20 gramów lub w średniej wielkości ziemniaku.

Istnieją tabele z wymiennikami węglowodanowymi, które ułatwiają osobom cierpiącym na cukrzycę stosownie oraz urozmaicanie diety. Podanie w diecie ilości wymienników węglowodanowych (np. 2 WW), które może spożyć chory, pozostawia w jego gestii wybór czy będą to na przykład dwie kromki chleba, czy dwa średniej wielkości ziemniaki.

 

Jest to informacja bardzo istotna dla osób samodzielnie wyliczających dawkę insuliny do posiłku.

Wymienniki węglowodanowe są pomocne w codziennym ustalaniu jadłospisu. Pozwalają na zastępowanie określonej ilości jednego pro­duktu odpowiednią ilością innego, który dostarcza tej samej ilości węglowodanów. Produkty powinny być wymieniane w obrębie tej sa­mej grupy produktów, czyli warzywa na inne warzywa, produkty zbo­żowe na inne produkty zbożowe, owoce na inne owoce.

Po ustaleniu ilości wymienników węglowodanowych w diecie nale­ży je równomiernie rozłożyć w ciągu doby na poszczególne posiłki. Trzeba również przestrzegać, by w poszczególnych dniach rozkład wy­mienników był taki sam lub podobny.

W celu ułatwienia konstruowania jadłospisów produkty, które nie zawierają węglowodanów, zostały podzielone na dwie grupy: produkty będące źródłem białka zwierzęcego (wymienniki białkowe WBz) i tłuszcze dodawane do jadłospisu (wymienniki tłusz­czowe WT Jeden wymiennik białkowy dostarcza l0g białka, a jeden wymiennik tłuszczowy – l0g tłuszczu.

Przykład

Przykładowe planowanie diety z wykorzystaniem wymienników węglo­wodanowych:

Kobieta szczupła lat 50, wzrost 170cm, masa ciała 70kg, praca lekka. Zapotrzebowanie na białko 0,8g/kg m.c. Udział energii z tłuszczów - do 30%. Wartość energetyczna diety (z Norm żywienia) - 2000kcal. Wyliczenie wartości energetycznej diety z poszczególnych makroele-mentów diety

Energia z białek:        0,8g białka x 70kg (masa ciała) = 56g białka, 56g białka x 4kcal = 224kcal = ok. 230kcal, W tym ok. 50% białka roślinnego - 28g, ok. 50% białka zwierzęcego - 28g, ile wymienników białkowych (białko zwierzęce): 28g : lOg (l WBz) = 3 WBz.

Energia z tłuszczów: 2000kcal x 30% = óOOkcal,

óOOkcal : 9kcal = 66g tłuszczu, w tym ok. 50% tłuszczu zawartego

w produktach - 33g, ok. 50% tłuszczu dodanego - 33g; ile wymienników tłuszczowych:

33g: 10g (l WT) = ok. 3 WT.

Energia z węglowodanów:

2000kcal - óOOkcal (tłuszcze) - 230kcal (białko), = 1170kcal z węglowodanów,

1170kcal : 4kcal = 293g węglowodanów; ile wymienników:

293g : 10g (1WW) = 29 WW.

Dziennie należy spożyć 29 wymienników węglowodanowych, 3 wy­mienniki białkowe i 3 wymienniki tłuszczowe.

Proponowane rozłożenie wymienników węglowoda­nowych na poszczególne posiłki w diecie 2000kcal, 29 WW

Liczba posiłków w ciągu doby	4 posiłki	5 posiłków	6 posiłków
I śniadanie	8	7	6
II śniadanie	5	4	4
Obiad	8	7	7
Podwieczorek		4	4
Kolacja	8	7	6
Posiłek przed snem			2

Proponowany rozkład wymienników węglowodano­wych, białkowych i tłuszczowych w diecie 2000 kcal przy 5 posiłkach

Posiłek	WW	WBz	WT
I śniadanie	7	1	0,5
II śniadanie	4	0,5	0,5
Obiad	7	1	1
Podwieczorek	4		0,5
Kolacja	7	0,5	0,5
Razem	29	3	3

 

6 grup wymienników dietetycznych

Poza wymiennikami węglowodanowymi można w planowaniu diety stosować również 6 grup wymienników dietetycznych. Grupy te utwo­rzono z produktów spożywczych o podobnej zawartości składników odżyw­czych. Ułatwia to zastępowanie jednego produktu innym w ramach określonego wymiennika, zachowując jednocześnie wartość energetyczną diety i zawartość poszczególnych składników pokarmowych. Wyodrębniono:

• wymienniki mączne - 1 wymiennik mączny dostarcza średnio 116kcal (486kJ), 25g węglowodanów, 4g białka
• wymienniki mleczne - 1 wymiennik mleczny dostarcza średnio 50kcal (209kJ), węglowodanów 4g, białka 4g, tłuszczu 2g;
• wymienniki mięsno-nabiałowe - 1 wymiennik mięsno-nabiałowy dostarcza średnio 134kcal (563kJ), białko 20g, tłuszcze 6g;
• wymienniki tłuszczowe - 1  wymiennik tłuszczowy dostarcza średnio 36kcal (151kJ), tłuszczu 4g

• wymienniki warzywne - 1 wymiennik warzywny dostarcza średnio 50kcal (209kJ), węglowodanów 10g, białka 2g;
• wymienniki owocowe - 1 wymiennik owocowy dostarcza śred­nio 50kcal (209kJ), węglowodany 12g
• Wymienniki mączne (wg Tatonia J., 1994)

 

1 wymiennik mączny dostarcza średnio kcal (486kJ), 25g węglo­wodanów, 4g białka
Produkt	Ilość w gramach	Miary domowe
Chleb pszenny żytni Bułka	50 50	1 kromka 1 mała
Chleb razowy Chleb chrupki Sucharki	50 30 30	1 kromka
Herbatniki	30
Mąka Kasza Makaron	30 30 30	3 łyżki 3 łyżki płaskie 2/3 szklanki
Ziemniaki	150	2 sztuki

Rozkład wymienników dietetycznych na 5 posiłków w diecie 1400kcal

Wymien-	Mączne	Mleczne	Mięsno-	Tłusz-	Wa-	Owo-	Węglo-	Kcal
niki			-nabia-	czowe	rzyw-	cowe	woda-
Posiłki			łowe		ne		ny
I śniadanie	1	2		1,5	1		42	320
(25%)								(23%)
II śniadanie	0,5	0,5		1		1	26	169
(10%)								(12%)
Obiad	1,5		1	1	2		57	444
(30%)								(32%)
Podwieczo-						2	24	100
rek (10%)								(7%)
Kolacja	1	1,5	0,5	1,5	1		41	362
(25%)								(26%)

 

Tabela wymienników węglowodanowych

Pieczywo i ciasto

Nazwa produktu	Ilość (w gramach) zawierająca 1 WW	Miara produktu (w przybliżeniu)
Chleb biały / bułki białe	20	1 kromka / 0,5 bułki o wadze 40g
Chleb razowy	25	1 kromka o grubości 0,5 cm
Chleb pszenny mieszany	20	1 średnia kromka
Chleb tostowy (pszenny)	25	1 kromka
Chleb graham	20	1 średnia kromka
Pieczywo chrupkie	15	1,5 kromki
Pumpernikiel	25	1/2 kromki
Pączki	25	1/2 sztuki
Ciasto drożdżowe	30	1 mała porcja
Ciasto biszkoptowe	30	1 mała porcja
Paluszki	15	15 sztuk
Krakersy	15	3 sztuki
Suchary	15	1,5 sztuki

Słodycze

Nazwa produktu	Ilość (w gramach) zawierająca 1 WW	Miara produktu (w przybliżeniu)
Czekolada	15	1/6 tabliczki o wadze 100g
Tort orzechowy	20	mała porcja
Lody śmietankowe	25	1 gałka
Baton Mars, Snicers, Bounty	16	1/3 batona
Miód pszczeli	15	1 łyżeczka

Produkty zbożowe

Nazwa produktu	Ilość (w gramach) zawierająca 1 WW	Miara produktu (w przybliżeniu)
Mąka pszenna	15	1 łyżka stołowa
Mąka żytnia pełnoziarnista	20	1,5 płaskiej łyżki stołowej
Mąka kukurydziana	20	1,5 płaskiej łyżki stołowej
Kasza jęczmienna – po ugotowaniu	20	1 płaska łyżka stołowa
Ryż suchy	20	2 łyżki stołowe
Kasza gryczana	16	1 płaska łyżka stołowa
Płatki owsiane	24	4 łyżki stołowe
Płatki kukurydziane	15	3 czubate łyżki stołowe
Makaron gotowany	40	1 mała porcja

Produkty mleczne

Nazwa produktu	Ilość (w gramach) zawierająca 1 WW	Miara produktu (w przybliżeniu)
Mleko 0,5 %	250	1 szklanka
Mleko 2,0 %	250	1 szklanka
Mleko 3,2 %	250	1 szklanka
Śmietana 18 %	250	1 kubeczek
Jogurt 1,5 % (light)	175	1 porcja
Kefir 1,5 %	250	1 szklanka
Mleko skondensowane	100	0,5 szklanki
Mleko w proszku (chude)	20	4 łyżeczki
Mleko w proszku (tłuste)	30	6 łyżeczek
Ser twarogowy półtłusty	330	12 łyżek
Ser twarogowy chudy	330	12 łyżek
Serek homogenizowany	250	1 kubeczek

Owoce i przetwory owocowe

Nazwa produktu	Ilość (w gramach) zawierająca 1 WW	Miara produktu (w przybliżeniu)
Jabłka	100	1 średnie
Gruszki	100	1 mała
Truskawki	160	10 sztuk
Pomarańcze	140	1 sztuka średnia
Brzoskwinie	100	1 sztuka
Morele	80	2 sztuki
Czarne jagody	100	2/3 szklanki
Banany	70	1/3 sztuki
Grejpfrut	125	1/2 sztuki
Cytryna	300	2 sztuki
Mandarynki	150	2 sztuki
Czereśnie	90	20 sztuk
Maliny	140	1 szklanka
Porzeczki czerwone	150	1 szklanka
Porzeczki czarne	160	1 szklanka
Agrest	125	2/3 szklanki
Arbuz	160	1 porcja
Sok jabłkowy	100	1/2 szklanki
Sok grejpfrutowy	120	ok. 1/2 szklanki
Sok pomarańczowy	110	ok. 1/2 szklanki
Dżemy niskosłodzone	20	2 łyżeczki
Dżemy wysokosłodzone	10	1 łyżeczka

 Warzywa

Nazwa produktu	Ilość (w gramach) zawierająca 1 WW	Miara produktu (w przybliżeniu)
Pomidory	400	5 śr. sztuk
Ogórki	500	5 śr. sztuk
Marchew	100	2 śr. sztuki
Fasola zielona	100	1/2 szklanki
Groszek zielony	80	1/2 szklanki
Groszek konserwowy	80	1/3 puszki 240g netto
Kalafior	500	1 śr. sztuka
Cebula	120	2 sztuki
Papryka	125	1 sztuka
Sałata	1000	5 śr. główek
Rzodkiew	500	50 sztuk
Buraki	160	2 śr. sztuki
Pory	200	2 śr. sztuki
Selery	160	1/2 sztuki
Kalarepa	250	1 sztuka
Brukselka	330	24 sztuki
Szparagi	1000	40 sztuk
Szpinak	170	2 porcje
Kapusta biała / czerwona	200	6 liści
Kukurydza kolba	75	1/2 kolby
Kukurydza konserwowa	60	1/6 puszki 385g netto

Ziemniaki i produkty ziemniaczane

Nazwa produktu	Ilość (w gramach ) zawierająca 1 WW	Miara produktu (w przybliżeniu)
Ziemniaki	65	mała porcja /1 sztuka /
Chipsy ziemniaczane	30	przeważnie 1 opakowanie
Frytki gotowe	30	6 śr. sztuk

 

Opracowała: Renata Kłosowicz

 

Źródła:

Dr Peter J. D' Adamo i  C. Whitney, Jedz zgodnie ze swoją grupą krwi. Cukrzyca. Warszawa 2008

D. Głąbska, L. Kozłowska, E. Lange, D. Włodarek, Dietoterapia. PZWL 2014

A. Włodarek, Dietetyka. Warszawa 2005

Jadłospis dla osób z cukrzycą - przepisy>>